Vraag naar vraag

 

Wat een weekend wat een weekend.. Goed jullie herkennen dit vast wel. Je voelt je kut dus je wilt echt een knal weekend. Lekker uitgaan, lekker veel drinken en vooral nergens anders aan denken. Helaas is dit geëindigd in een verschrikkelijk fiasco. Paar uur lang in de regen staan ouwehoeren met je ex, in je blousje en je legging.

Nu zijn we 3 dagen verder en er is een hoop veranderd. Alles draaide zondag om en opeens leek het weer alsof we een band hadden. We spraken weer op de manier hoe je altijd met je lover wilt praten. We vertelde elkaar wat we miste en hoe we het weer zouden willen hebben. Het was wel van korte duur want maandag hadden we alweer een mini ruzie te pakken. Gelukkig hebben we het herpakt en spraken we weer fijn verder.

Deze ochtend begon goed. Een lief goedemorgen berichtje. Ik zeg namelijk altijd 'de kleine dingen laten zien hoeveel iemand om je geeft, want de kleine dingen zijn uiteindelijk de grote dingen!'. Ik ben zelf een typje die aardig snel boos kan worden, dus één verkeerde opmerking en je hebt de poppen al aan het dansen. Dat gebeurde net dus ook en met net bedoel ik zo'n 15 minuten geleden. Nu voel ik me leeg van binnen, eigenlijk totaal geen emotie. Ik ben één hoop ellende want ik weet echt niet wat ik wil. Wil ik met mijn ex verder of ga ik aan een leven zonder hem beginnen. Hoe kom je hier achter? Hoe weet ik of mijn gevoelens niet sterker worden omdat ik me alleen voel of omdat ik hem eigenlijk nog niet met een ander kan zien.

Er werd laatst tegen me gezegd 'ik vind jou geen type voor een relatie, je geniet van het leven, ik denk dat je single moet blijven'. Zo had ik er nog nooit over nagedacht want ik kan me eigenlijk het single leven niet voorstellen.. Ik zit eigenlijk altijd in een relatie van de één naar de ander en ik kan het gewoon niet helpen. Zoek ik troost bij een ander?

Zo gaat het dus de hele dag, heel de dag stel ik vragen aan mezelf en op geen één kan ik antwoorden. Of wil ik antwoorden, soms weet ik het antwoord wel maar kan ik dat antwoord eigenlijk nog niet onder ogen zien. Dan heb ik gelijk een nieuwe vraag voor mezelf; Waarom ben ik niet eerlijk tegen mezelf?